Bezoek asiel 2013
Vrijdag 20-9-2013
Eindelijk kwamen we veilig aan in Barcelona samen met de Galgo Ruth.
Wát een welkom!! Het voelde alsof we met een nek vol gouden medaille’s ons vaderland betraden. Bloemen en zoenen werden over ons heen gestort…heerlijk!!
Wij sloten de dag om 03.00 uur af na een gezellige avond/nacht met Rosa Sandra en Isabel!
Zaterdag 21-09-2013
Ons ontbijt bestond uit appels, koekjes en paracetamol ons oorspronkelijk ontbijt….krentenbollen, waren door Rosa zeer smakelijk verorbert …wij hebben nog nooit iemand zó smakelijk een paar krentenbollen zien eten, Hop, in de auto en met de Spaans sprekende navigatie op pad naar Vallirana.
We genoten van de prachtige omgeving en de zon en al snel reden we Vallirana binnen. Langs slinger weggetjes klom ons dieseltje dapper omhoog richting het asiel, oeffff bergpad, onverhard, midden in het bos, 3 kwartier later moesten wij toegeven…..WIJ ZIJN VERDWAALD!!!!!!!!
Maar onze reddende engel, Isabel was snel gebeld en zo kwamen we rond 11.00 uur aan bij Animals Sense Sostre…..wát een ervaring.
De hekken gingen open, wij reden het terrein op en daar ontvouwde zich alles wat we hadden gehoopt….een prachtig terrein met schone grote kennels, blije, gelukkige honden en heel veel vrijwilligers die zich een slag in de rondte werkten om het de honden zo fijn mogelijk te maken.
Alle honden gaan elke dag naar buiten en mogen daar spelen, rennen, poepjes en plasjes doen en er wordt volop geknuffeld. We waren erg ontroerd door dit alles dat tranen al snel over wangen gleden.
Wij werden recht in ons hart geraakt door mens en dier daar op de half verkoolde berg van Rosa. Want de stille getuigen van die vreselijke brand staarden ons kil en dreigend aan…Wát zijn die vlammen zijn super dichtbij geweest!!
We zijn de hele dag in het asiel geweest en hebben ons laten bespringen, kussen, vieze poten all over, door alle honden. Wat een geweldige honden leven daar…stuk voor stuk lief en sociaal en zó goed verzorgt…de foto’s spreken voor zich. Tussendoor verzorgde Isabel een typisch Spaanse lunch met heerlijke tomaten, vers beleg en lokaal brood.
Rond 19.00 uur zijn we met Isabel naar ons huisje gereden voor een douche en schone kleren en om 21.30 vertrokken naar Barcelona voor een gezamenlijk etentje op een bomvol terras. Leire, Mija, Rosa, Isabel, Sandra en wij hebben heerlijk Catalaans zitten tafelen, lachen en praten….Helaas kon Monica er wegens omstandigheden niet bij zijn.
Na het afscheid van Sandra, Leire en Mija zijn we terug naar Can Castell gereden. Tijdens een sprookjesachtige zonsopkomst richting Barcelona gereden waar we Rosa en Isabel zouden ontmoeten.
Wij zijn onbeschrijfelijk dankbaar dat wij dit weekend hebben mogen beleven.
We zijn dankbaar dat we mensen als Rosa, Isabel en Sandra vrienden mogen noemen. Dat we met ze samen werken en ons keihard inzetten om al deze
fantastische honden een nieuw leven mogen geven.
Maar...het verslag heeft 2 kanten…de mens en het dier..
Na aankomst door de poorten van ASS werden we meteen gegrepen door de energie die er heerste…een mengeling van liefde, vitaliteit en een enorme saamhorigheid onderling tussen mens, dier en omgeving. Het plaatje klopte…de ruige stoere berg met zijn littekens van de brand was ellendig om te zien. Daartussen de kennels met de honden..smekende snoetjes bedelend om aandacht en een aai. Of angstige ogen in het koppie van een beschadigd dier.
Sommigen verdrongen hun geschiedenis in onderdanig kruipen en anderen lieten zich niet langer benaderen door het ras wat hun dit aangedaan had…de mens. Maar dan ook weer het vertrouwen van dit prachtige dier, de hond..die na het voelen van een warm hart en een liefdevolle hand, zich weer openstelt.
Hun herkomst heeft een gat geslagen in hun hart maar gelukkig is er nog ruimte overgebleven voor nieuw geluk. Het harde werken van 
het team, onder de bezielende leiding van Rosa, die de kunst van werken met hart en verstand als geen ander kan combineren, maakt dat mogelijk. Sandra, die als een Pittbull vecht voor elke hond in het asiel en zo hard werkt om alles in harmonie te laten verlopen. Isabel die als vliegende keep. Monica met haar dierenliefde.
Dat is terug te vinden in de honden...ze zijn blij, vrolijk, sociaal en ondanks hun "rugzakje" allemaal open…de één heeft duidelijk meer tijd nodig als de ander maar uiteindelijk kunnen wij de conclusie trekken dat de slechterik onder ons mensen, niet is geslaagd om de honden bij Rosa kapot te krijgen…
We hebben de honden van onze site gezien, geaaid en geknuffeld. We hebben hun achtergrond aangehoord, we weten nu wat hun geschiedenis is. Soms kon Rosa niet alles achterhalen maar bij een blik in de ogen van het dier wist je soms genoeg.
Het meegebrachte speelgoed krijgt hier een super bestemming. Er zijn speelvelden voor de honden en de vrijwilligers zullen tijdens de uitlaat-en speel uurtjes volop het speelgoed gaan gebruiken. Dit geldt ook voor de snackjes en de brokjes. Rosa was er zó blij mee!!!
Er is een kleine operatieruimte en dus is het verband en de medicatie precies op de goede plek terechtgekomen…ook dit was zeer welkom. 
Zodra het zomerweer ten einde loopt, kan het in Vallirana erg koud worden en dus zullen de dekens straks heel erg nodig zijn zodat alle honden en warme mand hebben. De honden hebben allemaal een beschutte en tochtvrije plek om te liggen en met de gedoneerde dekens zullen ze het minder koud hebben.
Hulp zal nodig blijven…samen vechten voor een gezamenlijk doel maakt sterk en dat hebben wij als een groot goed ervaren.
Alleen dan kunnen we ervoor zorgen dat de honden niet alleen nu blij en gelukkig zijn…maar dat ook kunnen blijven.